Czworonożny pupil, mowa tu oczywiście o ukochanym psie, to nie tylko przyjemności, ale i obowiązki. Czasem na przykład trzeba tego psa zaprowadzić do weterynarza. Nie sama cena wizyty jednak oraz załatwienie sobie wolnego dnia są tu największym problemem, ale transport psa do zwierzęcego lekarza. Jeżeli mamy blisko, to oczywiście idziemy pieszo, ale co, jeżeli weterynarz ma swój gabinet w sąsiednim mieście? Problem może się też pojawić, jeżeli psa czeka jakiś zabieg, na przykład kastracji, po którym nie jest on w stanie pójść pieszo. Wtedy takiego psa trzeba przewieźć samochodem.
Jak przewozić psa w samochodzie?
Prawo mówi jasno, że pies podczas podróży autem powinien być przypięty. Jest to ważne nie tylko ze względu na bezpieczeństwo psa i możliwość jego urazu na przykład przy nagłym hamowaniu czy też stłuczce, ale przede wszystkim chodzi też o to bezpieczeństwo współpasażerów, szczególnie kierowcy. Psy bowiem różnie reagują na jazdę, niektóre są nerwowe i próbują przepychać się po całym aucie. To oczywiście rozprasza i stanowi problem.
No więc, jak przewozić psa w samochodzie prawidłowo w taki sposób, by nie tylko było to bezpieczne dla samego psa, dla kierującego pojazdem i jednocześnie wygodne? Otóż idealne miejsce dla psa to tylna kanapa. By nie zostawiał futra w aucie, można położyć mu tam jakiś kocyk. Psa odpinamy ze smyczy, zostawiamy jednak w szelkach. Kluczowym elementem jest tu bowiem specjalna uprząż, którą z jednej strony przypina się psu do szelek, a z drugiej wpina się do gniazda pasa, ma ona bowiem taki sam kształt jak łącznik pasa bezpieczeństwa.
Bezpieczeństwo jest najważniejsze
Taki pies może sobie wygodnie siedzieć, może się wygodnie położyć, a jednocześnie jest bezpiecznie przymocowany linką od szelek do portu pasów bezpieczeństwa. Ważne jest jednak to, by pies miał szelki, a nie obrożę. Nagłe pociągnięcie za szyję może być bowiem groźne, a w szelkach tego zagrożenia nie ma. Tego typu linki samochodowe do przewozu psa mają też regulowaną długość i trzeba je dobrać tak, by pies mógł przybierać swobodną pozycję na tylnej kanapie, ale i nie mógł przepychać się do przodu między fotelami.
